-
1 Solenopotes capreoli
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Solenopotes capreoli
-
2 fastigium
fastigĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] faîte, frontispice, pignon, fronton; comble; terrasse. [st2]2 [-] point culminant, pointe, tête, sommet, sommité, haut, crête (en parl. d'un lieu). [st2]3 [-] pente, inclinaison, profondeur, cavité. [st2]4 [-] superficie, surface. [st2]5 [-] faîte, sommet, comble, le plus haut point, élévation, rang élevé, grandeur. [st2]6 [-] le point principal, l'essentiel. [st2]7 [-] accent (écrit ou prononcé). [st2]8 [-] espèce, genre. - fastigium montis: crête d'une montagne. - in fastigio collocare: mettre au pinacle. - capreoli molli fastigio, Caes. B. C. 2, 10, 3: des traverses un peu en pente. - ad regium fastigium evehere aliquem, Val. Max. 1, 6, 1: élever qqn au rang royal. - summa sequar fastigia rerum, Virg. En. 1.342: je me bornerai aux faits principaux.* * *fastigĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] faîte, frontispice, pignon, fronton; comble; terrasse. [st2]2 [-] point culminant, pointe, tête, sommet, sommité, haut, crête (en parl. d'un lieu). [st2]3 [-] pente, inclinaison, profondeur, cavité. [st2]4 [-] superficie, surface. [st2]5 [-] faîte, sommet, comble, le plus haut point, élévation, rang élevé, grandeur. [st2]6 [-] le point principal, l'essentiel. [st2]7 [-] accent (écrit ou prononcé). [st2]8 [-] espèce, genre. - fastigium montis: crête d'une montagne. - in fastigio collocare: mettre au pinacle. - capreoli molli fastigio, Caes. B. C. 2, 10, 3: des traverses un peu en pente. - ad regium fastigium evehere aliquem, Val. Max. 1, 6, 1: élever qqn au rang royal. - summa sequar fastigia rerum, Virg. En. 1.342: je me bornerai aux faits principaux.* * *Fastigium, huius fastigii. Caes. La feste, ou faiste, Sommet ou coupet d'un edifice, et d'autres choses, Le comble.\Culminis summi fastigia. Virgil. Le fin faiste.\Fastigium. Virg. Varro. Le fond d'une fosse creusé en trencheant ou taillant, à la forme d'un feste de maison.\Fastigium, Idem quod Genu. Varro, Tria sunt agrorum fastigia, campestre, collinum, et montanum. Trois genres.\Fastigium imponere operi. Cic. L'achever et parfaire.\Fastigium tenere inter homines. Plin. iunior. Estre en hault degré d'honneur, Estre eslevé en grand estat par dessus les autres. -
3 capreolus
capreolus, ī, m. (caper), I) eine Art wilder Ziegen, viell. der Rehbock, nach andern die Gemse, Verg. u. Col. – II) meton.: A) Hacke zum Jäten, mit zwei Zinken, Col. 11, 3, 46. – B) capreoli, Streben, Stützenträger, Caes. u. Vitr. – C) die geringelten Gäbelchen des Weinstocks, womit die zarten Zweige die Stengel anfassen, Varr. u. Plin.
-
4 spargo [2]
2. spargo, sparsi, sparsum, ere (vgl. σπείρω), I) streuen, hinstreuen, ausstreuen, sprengen, spritzen, hinsprengen, hinspritzen, A) im allg.: nummos populo, Cic.: pecuniam, Sen.: nummos in plebem, Suet.: nuces, Verg.: venena, G. verspritzen = Leute vergiften, Cic. (u. so neqne spargi venena in tres poterant, konnten mit G. vergeben werden, Tac.): cruorem, hinspritzen, Lucr.: acetum, darauf gießen, Tac. – absol., qui spargunt, sprengen (um den Staub zu löschen), Cic. – B) insbes.: 1) ausstreuen, säen, semina humo, Ov.: in optimam segetem praeclara semina, Cic. fr. – bildl., animos in corpora, gleichs. säen, Cic.: omnia, quae gerebam, spargere me in orbis terrae memoriam, Cic. – 2) hinstreuen = werfen, schießen, schleudern, tela, Verg.: pondera fundae, Prop.: Geryon sparsus, hingeworfen, zu Boden geworfen, Sen. – absol., sagittarius cum funditore utrimque summo studio spargunt fortissime, Claud. Quadrig. ann. 19. fr. 85 (bei Gell. 9, 1, 1). – 3) auseinanderstreuen, teilen, ausbreiten, verbreiten, zerstreuen, a) übh.: α) lebl. Obj.: manum, Mart.: res sparsas et vage disiectas ita diligenter eligere, ut etc., Cornif. rhet.: cupressus spargit ramos, Plin.: cacumina se in aristas spargunt, Plin.: Rhenus in Mosam se spargit, ergießt sich weit u. breit, Plin.: bellum, den Kriegsschauplatz bald hier- bald dorthin verlegen, Tac.: per aequora bellum, Lucan.: bella Sardoas in oras, Lucan.: arma (den Krieg) per agros, Verg. – dah. gerüchtweise verbreiten, aussprengen, Argolicas nomen per urbes Theseos, Ov.: nomen suum in toto orbe, Mart.: voces in vulgum ambiguas, Verg.: in parentes abominanda crimina, Quint.: fama per Aenium rapido vaga murmure campum spargitur in turmas, Stat.: u. spargitur m. folg. Acc. u. Infin., spargebatur insuper Albinum regis insigne usurpare, Tac. hist. 2, 58: sparge subinde (äußere bei verschiedenen Gelegenheiten) m. folg. dir. Rede, Hor. sat. 2, 5, 103. – β) leb. Wesen, verteilen, per vias speculatores, Liv.: exercitum per provincias, Tac. – im üblen Sinne, versprengen, zerstreuen, aper spargit canes, Ov.: sp. se toto campo, Liv.: sp. se in fugam, Liv.: ceteram multitudinem inermem toto sparsam vagari saltu, Liv.: sicubi sparsos ac dissipatos invadere possent, Liv.: sparsos et incompositos cum inopinato invasissent, Liv.: ne sparsi et inconditi sine ordine, sine signis omnibus portis excurrerent, Liv.: pedites ordinati et praeparati sparsos per neglegentiam et semisomnos prope adorti sunt, Liv. – b) prägn.: α) die Zeit versplittern, verzetteln, tempus, Sen. ep. 19, 1. – β) Vermögen versplittern, vergeuden, spargas tua prodigus, Hor. ep. 2, 2, 195: pecuniam spargere, sein Geld zum Fenster hinauswerfen, Sen. ep. 120, 21. – γ) teilen, einteilen, zerteilen, verteilen, genera in species, Plin.: legiones, zerteilen, Tac.: vestigia fugae, zerteilen = unkenntlich machen, Curt. – δ) entfernen, trennen, magnum ab Argis Alciden, Val. Flacc. 5, 488: sparsis consumptisque fratribus bello intestinae discordiae, Iustin. 27, 3, 1. – ε) zerteilen, zerreißen, corpora, Ov. met 7, 442: so auch sparsus silebo, Sen. Herc. Oet. 1394 (1398). – 4) Bemerkungen einstreuen, de hac parte adhuc spargetur omnibus locis, Quint. 8, 3, 58. – II) bestreuen, besprengen, bespritzen, 1) eig.: humum foliis, bestreuen, Verg.: corpus lymphā, Verg.: farinam aquā, Sen.: stupentes aquā frigidā, Sen. – 2) übtr.: a) bestreuen, aurora spargebat lumine terras, Verg.: caelum astris, Ov.: porticus sparsa tabellis, geschmückt, Ov. – bildl., litterae humanitatis sale sparsae, Cic.: sparsi fraternā caede penates, die durch Verwandtenmord befleckten, Verg.: vir bonus iniquis rumoribus sparsus, Sen. – b) befeuchten, begießen, benetzen, cytisum, Plin.: lacrimā favillam amici, Hor.: dah. haustu sparsus aquarum, mit geschöpftem Wasser besprengt (= die Hände gewaschen), Verg. – c) besprengen, sprenkeln, alas coloribus, Verg.: velamina (feris detracta) maculis, Tac.: duo capreoli, sparsis etiamnunc pellibus albo, mit weiß gesprenkelten F., Verg. / Parag. Infin. spargier, Hor. carm. 4, 11, 8. Prud. cath. 5,148.
-
5 capreolus
capreolus (capriolus), i, m. [st2]1 [-] chevreuil ou chamois. [st2]2 [-] binette, houe à deux fourchons. [st2]3 [-] chevron, étai, support. [st2]4 [-] vrille, tendron (de la vigne).* * *capreolus (capriolus), i, m. [st2]1 [-] chevreuil ou chamois. [st2]2 [-] binette, houe à deux fourchons. [st2]3 [-] chevron, étai, support. [st2]4 [-] vrille, tendron (de la vigne).* * *Capreolus, pen. corr. Diminutiuum a Capreus. Columel. Petit chevreul, Chevrot.\Capreolus. Colum. Un instrument de fer, ayant deux cornes ou fourchons, servant à labourer ou remuer ou houer la terre, Un crochet.\Capreoli vitium, veluti cincinni. Varro. Les fleaux, ou tendons, ou villes de la vigne de quoy elle s'aggrappe et se tient à quelque chose. -
6 capreolus
capreolus, ī, m. (caper), I) eine Art wilder Ziegen, viell. der Rehbock, nach andern die Gemse, Verg. u. Col. – II) meton.: A) Hacke zum Jäten, mit zwei Zinken, Col. 11, 3, 46. – B) capreoli, Streben, Stützenträger, Caes. u. Vitr. – C) die geringelten Gäbelchen des Weinstocks, womit die zarten Zweige die Stengel anfassen, Varr. u. Plin.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > capreolus
-
7 spargo
1. spargo, inis, f. (spargo, ere), das Spritzen, Sprengen, salis, Ven. Fort. carm. 3, 4, 1. p. 52, 4 Leo.————————2. spargo, sparsi, sparsum, ere (vgl. σπείρω), I) streuen, hinstreuen, ausstreuen, sprengen, spritzen, hinsprengen, hinspritzen, A) im allg.: nummos populo, Cic.: pecuniam, Sen.: nummos in plebem, Suet.: nuces, Verg.: venena, G. verspritzen = Leute vergiften, Cic. (u. so neqne spargi venena in tres poterant, konnten mit G. vergeben werden, Tac.): cruorem, hinspritzen, Lucr.: acetum, darauf gießen, Tac. – absol., qui spargunt, sprengen (um den Staub zu löschen), Cic. – B) insbes.: 1) ausstreuen, säen, semina humo, Ov.: in optimam segetem praeclara semina, Cic. fr. – bildl., animos in corpora, gleichs. säen, Cic.: omnia, quae gerebam, spargere me in orbis terrae memoriam, Cic. – 2) hinstreuen = werfen, schießen, schleudern, tela, Verg.: pondera fundae, Prop.: Geryon sparsus, hingeworfen, zu Boden geworfen, Sen. – absol., sagittarius cum funditore utrimque summo studio spargunt fortissime, Claud. Quadrig. ann. 19. fr. 85 (bei Gell. 9, 1, 1). – 3) auseinanderstreuen, teilen, ausbreiten, verbreiten, zerstreuen, a) übh.: α) lebl. Obj.: manum, Mart.: res sparsas et vage disiectas ita diligenter eligere, ut etc., Cornif. rhet.: cupressus spargit ramos, Plin.: cacumina se in aristas spargunt, Plin.: Rhenus in Mosam se spargit, ergießt sich weit u. breit, Plin.: bellum, den Kriegsschauplatz bald hier- bald dorthin verlegen,————Tac.: per aequora bellum, Lucan.: bella Sardoas in oras, Lucan.: arma (den Krieg) per agros, Verg. – dah. gerüchtweise verbreiten, aussprengen, Argolicas nomen per urbes Theseos, Ov.: nomen suum in toto orbe, Mart.: voces in vulgum ambiguas, Verg.: in parentes abominanda crimina, Quint.: fama per Aenium rapido vaga murmure campum spargitur in turmas, Stat.: u. spargitur m. folg. Acc. u. Infin., spargebatur insuper Albinum regis insigne usurpare, Tac. hist. 2, 58: sparge subinde (äußere bei verschiedenen Gelegenheiten) m. folg. dir. Rede, Hor. sat. 2, 5, 103. – β) leb. Wesen, verteilen, per vias speculatores, Liv.: exercitum per provincias, Tac. – im üblen Sinne, versprengen, zerstreuen, aper spargit canes, Ov.: sp. se toto campo, Liv.: sp. se in fugam, Liv.: ceteram multitudinem inermem toto sparsam vagari saltu, Liv.: sicubi sparsos ac dissipatos invadere possent, Liv.: sparsos et incompositos cum inopinato invasissent, Liv.: ne sparsi et inconditi sine ordine, sine signis omnibus portis excurrerent, Liv.: pedites ordinati et praeparati sparsos per neglegentiam et semisomnos prope adorti sunt, Liv. – b) prägn.: α) die Zeit versplittern, verzetteln, tempus, Sen. ep. 19, 1. – β) Vermögen versplittern, vergeuden, spargas tua prodigus, Hor. ep. 2, 2, 195: pecuniam spargere, sein Geld zum Fenster hinauswerfen, Sen. ep. 120, 21. – γ) teilen, einteilen, zerteilen, verteilen, genera in————species, Plin.: legiones, zerteilen, Tac.: vestigia fugae, zerteilen = unkenntlich machen, Curt. – δ) entfernen, trennen, magnum ab Argis Alciden, Val. Flacc. 5, 488: sparsis consumptisque fratribus bello intestinae discordiae, Iustin. 27, 3, 1. – ε) zerteilen, zerreißen, corpora, Ov. met 7, 442: so auch sparsus silebo, Sen. Herc. Oet. 1394 (1398). – 4) Bemerkungen einstreuen, de hac parte adhuc spargetur omnibus locis, Quint. 8, 3, 58. – II) bestreuen, besprengen, bespritzen, 1) eig.: humum foliis, bestreuen, Verg.: corpus lymphā, Verg.: farinam aquā, Sen.: stupentes aquā frigidā, Sen. – 2) übtr.: a) bestreuen, aurora spargebat lumine terras, Verg.: caelum astris, Ov.: porticus sparsa tabellis, geschmückt, Ov. – bildl., litterae humanitatis sale sparsae, Cic.: sparsi fraternā caede penates, die durch Verwandtenmord befleckten, Verg.: vir bonus iniquis rumoribus sparsus, Sen. – b) befeuchten, begießen, benetzen, cytisum, Plin.: lacrimā favillam amici, Hor.: dah. haustu sparsus aquarum, mit geschöpftem Wasser besprengt (= die Hände gewaschen), Verg. – c) besprengen, sprenkeln, alas coloribus, Verg.: velamina (feris detracta) maculis, Tac.: duo capreoli, sparsis etiamnunc pellibus albo, mit weiß gesprenkelten F., Verg. ⇒ Parag. Infin. spargier, Hor. carm. 4, 11, 8. Prud. cath. 5,148. -
8 capreolus
-
9 capreolus
căprĕŏlus, i, m. [as if from capreus, caprea].I. II.Transf., named from the form of their horns,A.An implement with two prongs for cutting up weeds, a weeding-hoe, Col. 11, 3, 46.—B.In plur.:C.capreoli, in mechanics,
short pieces of timber inclining to each other, which support something, supports, props, stays, Vitr. 4, 2; 5, 1; 10, 15; 10, 20; 10, 21; Caes. B. C. 2, 10; Isid. Orig. 17, 5, 11.—Of vines, the small tendrils which support the branches, Col. 1, 31, 4; Paul. ex Fest. p. 57 Müll.; Plin. 17, 23, 35, § 208. -
10 fastigium
fastīgĭum, ii, n. [cf. Sanscr. bhrshtīs, corner, rim; Gr. a-phlaston, aplustria, the ornamented stern of a ship; O. H. Germ. brort, the prow], the top of a gable, a gable end, pediment (syn.: cacumen, culmen, vertex, apex).I.Prop.:B.Capitolii fastigium illud et ceterarum aedium non venustas, sed necessitas ipsa fabricata est... utilitatem templi fastigii dignitas consecuta est,
Cic. de Or. 3, 46, 180; cf.:fastigia aliquot templorum a culminibus abrupta,
Liv. 40, 2, 3:evado ad summi fastigia culminis,
Verg. A. 2, 458; Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, § 14.—Hence, meton., the roof of a house, Verg. A. 8, 491; 9, 568; Val. Fl. 2, 235:habere pulvinar, simulacrum, fastigium, flaminem,
id. Phil. 2, 43, 110; cf.of the same: omnes unum in principem congesti honores: circa templa imagines... suggestus in curia, fastigium in domo, mensis in caelo,
Flor. 4, 2 fin.:Romae signa eorum sunt in Palatina aede Apollinis in fastigio,
Plin. 36, 5, 4, § 13; cf. id. 35, 12, 43, § 152; Vitr. 3, 2.— Transf.:operi tamquam fastigium imponere,
Cic. Off. 3, 7, 33.—Transf.1.The extreme part, extremity of a thing, whether above or below.a.Top, height, summit:b.colles... pari altitudinis fastigio oppidum cingebant,
Caes. B. G. 7, 69, 4:opus nondum aquae fastigium aequabat,
Curt. 4, 2, 19:summi operis,
id. 4, 2, 8:jamque agger aequaverat summae fastigia terrae,
id. 8, 10, 31:aquatilium ova rotunda, reliqua fere fastigio acuminata,
Plin. 10, 52, 74, § 145:gracilitas (arundinis) nodis distincta leni fastigio tenuatur in cacumina,
id. 16, 36, 64, § 158; cf.:cornua in leve fastigium exacuta,
id. 11, 37, 45, § 124; 16, 33, 60, § 141; Vulg. 2 Reg. 18, 24.—In plur., Lucr. 4, 827:muri,
Val. Fl. 2, 553:fontis fastigium,
i. e. the height on which the fountain sprang up, Hirt. B. G. 8, 41, 5.—The lower part, depth: forsitan et scrobibus quae sint fastigia, quaeres, [p. 728] what should be the depth of the trenches, Verg. G. 2, 288.—2.(From the sloping form of the gable.) A slope, declivity, descent:3.ab oppido declivis locus tenui fastigio vergebat,
Caes. B. C. 1, 45, 5:jugum paulo leniore fastigio,
id. ib. 2, 24, 3:iniquum loci ad declivitatem fastigium,
id. B. G. 7, 85, 4:rupes leniore submissa fastigio,
Curt. 6, 6, 11:capreoli molli fastigio,
Caes. B. C. 2, 10, 3; 2, 24, 3:musculi,
id. ib. 2, 11, 1:scrobes paulatim angustiore ad infimum fastigio,
i. e. gradually narrowing from top to bottom, id. B. G. 7, 73, 5; cf.:si (fossa) fastigium habet, ut (aqua) exeat e fundo,
Varr. R. R. 1, 14, 2.—In the later grammarians, an accent placed over a word, Mart. Cap. 3, § 264; § 268 al.; Diom. p. 428 P.II.Trop.A.The highest part, summit, the highest degree, most exalted rank or dignity (perh. only since the Aug. per.):2.quicquid numinum hanc Romani imperii molem in amplissimum terrarum orbis fastigium extulit,
Vell. 2, 131, 1; cf.:sic fit, ut dei summum inter homines fastigium servent,
Plin. Pan. 52, 2:et quoad usque ad memoriam nostram tribuniciis consularibusque certatum viribus est, dictaturae semper altius fastigium fuit,
Liv. 6, 38 fin.; cf.:in consulare fastigium vehi,
Vell. 2, 69, 1:ad regium fastigium evehere aliquem,
Val. Max. 1, 6, 1:alii cives ejusdem fastigii,
Liv. 3, 35, 9:stare in fastigio eloquentiae,
Quint. 12, 1, 20:rhetoricen in tam sublime fastigium sine arte venisse,
id. 2, 17, 3:et poësis ab Homero et Vergilio tantum fastigium accepit, et eloquentia a Demosthene,
id. 12, 11, 26; cf.:magice in tantum fastigii adolevit, ut, etc.,
grew into such esteem, Plin. 30, 1, 1, § 2.—In gen., dignity, rank, condition:B.(M. Laetorio) curatio altior fastigio suo data est,
Liv. 2, 27, 6; cf.:ampliora etiam humano fastigio decerni sibi passus est,
Suet. Caes. 76:tamquam mortale fastigium egressus,
Tac. A. 15, 74:animus super humanum fastigium elatus,
Curt. 9, 10 med.:quales ex humili magna ad fastigia rerum extollit Fortuna,
Juv. 3, 39.—A leading or chief point, head in a discourse; a principal sort or kind (rare):summa sequar fastigia rerum,
Verg. A. 1, 342:e quibus tribus fastigiis (agrorum) simplicibus,
sorts, kinds, Varr. R. R. 1, 6, 2:propter haec tria fastigia formae discrimina quaedam fiunt sationum,
id. ib. 1, 5:haec atque hujuscemodi tria fastigia agri, etc.,
id. ib. 1, 6, 6; cf.also: quo fastigio sit fundus,
id. ib. 1, 20 fin. (and v. Lachm. ad Lucr. p. 223):laudem relego fastigia summa,
Prisc. Laud. Anast. 148. -
11 spargo
1.spargo, si, sum, 3 (old inf. spargier, Hor. C. 4, 11, 8), v. a. [Sanscr. root sparç, to touch, sprinkle; M. H. Germ. Sprengen; cf. Gr. speirô], to strew, throw here and there, cast, hurl, or throw about, scatter; to bestrew; to sprinkle, spatter, wet; to bespatter, bedew, moisten, etc. (freq. and class.; syn. sero).I.Lit., in gen.:B.semen,
Cic. Rosc. Am. 18, 50:semina,
id. Div. 1, 3, 6; Quint. 1, 3, 5; 2, 9, 3; Ov. M. 5, 647:humi, mortalia semina, dentes,
id. ib. 3, 105:per humum, nova semina, dentes,
id. ib. 4, 573:vipereos dentes in agros,
id. ib. 7, 122:nummos populo de Rostris,
Cic. Phil. 3, 6, 16:venena,
id. Cat. 2, 10, 23:nuces,
Verg. E. 8, 30:flores,
id. A. 6, 884; Hor. Ep. 1, 5, 14:rosas,
id. C. 3, 19, 22:frondes,
id. ib. 3, 18, 14: hastati spargunt hastas, cast or hurl about, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 287 Vahl.): hastas, id. ap. Macr. 6, 4:tela,
Verg. A. 12, 51; Ov. M. 12, 600:harenam pedibus,
Verg. E. 3, 87; id. A. 9, 629 et saep.— Absol.: sagittarius cum funditore utrimque spargunt, hurl, Quadrig. ap. Gell. 9, 1, 1.—Esp., of liquids, to sprinkle, scatter:II.umorem passim toto terrarum in orbi,
Lucr. 6, 629:cruorem,
id. 2, 195:per totam domum aquas,
Hor. Epod. 5, 26 et saep.—Transf., to bestrew, strew, scatter upon:2.spargite humum foliis,
bestrew, strew, Verg. E. 5, 40; so,virgulta fimo pingui,
id. G. 2, 347:molā caput salsā,
Hor. S. 2, 3, 200:gruem sale multo,
id. ib. 2, 8, 87:(jus) croco,
id. ib. 2, 4, 68:umerum capillis,
id. C. 3, 20, 14:tempora canis,
Ov. M. 8, 567 al. —To besprinkle, sprinkle, moisten, wet, etc.: saxa spargens tabo, sanie et sanguine atro, sprinkling, wetting, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 107; id. Pis. 19, 43 (Trag. v. 414 Vahl.):B.aras sanguine multo quadrupedum,
Lucr. 5, 1202:aram immolato agno,
Hor. C. 4, 11, 8:ora genasque lacrimis,
Lucr. 2, 977:debitā lacrimā favillam amici,
Hor. C. 2, 6, 23:corpus fluviali lymphā,
Verg. A. 4, 635:proximos umore oris,
Quint. 11, 3, 56 et saep.:anguis aureis maculis sparsus,
sprinkled over, spotted, flecked, Liv. 41, 21, 13:sparsā, non convolutā canitie,
Plin. 36, 7, 11, § 55:capreoli sparsis etiam nunc pellibus albo,
Verg. E. 2, 41:tectum nitidius, aure aut coloribus sparsum,
covered over, Sen. Ben. 4, 6, 2; cf.:priscis sparsa tabellis Livia Porticus,
Ov. A. A. 1, 71: sparso ore, adunco naso, with a spotty or freckled face, * Ter. Heaut. 5, 5, 18.— Absol.: exi, Dave, Age, sparge: mundum esse hoc vestibulum volo, sprinkle, * Plaut. Fragm. ap. Gell. 18, 12, 4: verrite aedes, spargite, Titin. ap. Charis. p. 183 P. (Com. Rel. p. 130 Rib.):qui verrunt, qui spargunt,
Cic. Par. 5, 2, 37.—To scatter, separate, disperse, divide, spread out (mostly poet. and in post-Aug. prose for the class. dispergere, dissipare):III.omnibus a rebus... Perpetuo fluere ac mitti spargique necesse est Corpora,
Lucr. 6, 922:res sparsas et vage disjectas diligenter eligere,
Auct. Her. 4, 2, 3:(aper) spargit canes,
Ov. M. 8, 343:corpora,
id. ib. 7, 442:sparsus silebo,
Sen. Herc. Oet. 1394:sparsam tempestate classem vidit,
Liv. 37, 13:sparsi per vias speculatores,
id. 9, 23:exercitum spargi per provincias,
Tac. H. 3, 46 fin.:(natura) sparsit haec (cornua) in ramos,
Plin. 11, 37, 45, § 123:fulgentes radios in orbem (gemma),
id. 37, 10, 67, § 181:(Sicoris) Spargitur in sulcos,
Luc. 4, 142:spargas tua prodigus,
you dissipate, squander, waste, Hor. Ep. 2, 2, 195: stare et spargere sese hastis, scatter, disperse, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 154 Vahl.):se in fugam passim spargere, Liv 33, 15, 15: saepe solet scintilla suos se spargere in ignes (shortly before, dissilire and dividi),
Lucr. 4, 606:Rhenus ab septentrione in lacus, ab occidente in amnem Mosam se spargit,
Plin. 4, 15, 29, § 101:magnum ab Argis Alciden,
to separate, part, Val. Fl. 5, 488:sparsis consumptisque fratribus bello intestinae discordiae,
Just. 27, 3, 1.—Trop.A.In gen., to distribute, spread abroad, spread, extend:B.animos in corpora humana,
Cic. Sen. 21, 77:omnia spargere ac disseminare,
id. Arch. 12, 30:sparserat Argolicas nomen vaga Fama per urbes Theseos,
Ov. M. 8, 267:genera enim tractamus in species multas sese spargentia,
Plin. 21, 8, 22, § 45:spargit legiones, nova cottidie bello semina ministrat,
Tac. H. 2, 76:vestigia fugae,
Curt. 5, 13, 18.—In partic.1.Of speech, to intersperse, interpose, insert a word or words; of a report or rumor, to spread or noise abroad, to circulate, report (so perh. not ante-Aug.;2.syn. dissemino): cum vigilans Quartae esto partis Ulixes Audieris heres: Ergo nunc Dama sodalis Nusquam est? etc.... Sparge subinde,
break in with, Hor. S. 2, 5, 103; cf.' libris actorum spargere gaudes Argumenta viri,
Juv. 9, 84; Quint. 8, 3, 53:spargere voces In vulgum ambiguas,
Verg. A. 2, 98:suspitiones,
Quint. 7, 2, 12:in parentes crimina,
id. 9, 2, 80:fama spargitur,
Stat. Th. 9, 33.— Pass. impers., with obj.-clause:spargebatur insuper, Albinum insigne regis et Jubae nomen usurpare,
Tac. H. 2, 58 fin. —Pregn., of time:2.satis multum temporis sparsimus,
wasted, consumed aimlessly, Sen. Ep. 19, 1.—Hence, sparsus, a, um, P. a., spread open or out:sparsior racemus,
Plin. 16, 34, 62, § 146: uberior Nilo, generoso sparsior istro, Ven. Vit. S. Mart. 1, 129. -
12 uber
1.ūber, ĕris, n. [Gr. outhar; Sanscr. ūdhar; cf. O. H. Germ. uter; Engl. udder; cf. the letter B], a teat, pap, dug, udder, a breast that gives suck (mostly poet. and in post Aug. prose).(α).Sing., Lucr. 1, 887: lactantes ubere toto, Enn. ap. Charis. p. 103 P. (Ann. v. 71 Vahl.):(β).(vitula) binos alit ubere fetus,
Verg. E. 3, 30:ut vix sustineant distentum cruribus uber,
Ov. M. 13, 826:vituio ab ubere rapto,
id. F. 4, 459:cum a nutricis ubere auferretur,
Suet. Tib. 6.—Plur. (so most freq.):II.saepe etiam nunc (puer) Ubera mammarum in somnis lactantia quaeret,
Lucr. 5, 885:lactea,
Verg. G. 2, 524:capreoli Bina die siccant ovis ubera,
id. E. 2, 42; cf.:ad sua quisque fere decurrunt ubera lactis (agni),
Lucr. 2, 370:lactis,
Tib. 1, 3, 46:mammarum,
Gell. 12, 1, 7:candens lacteus umor Uberibus manat distentis,
Lucr. 1, 259:distenta,
Hor. Epod. 2, 46:equina,
id. ib. 8, 8:tenta,
id. ib. 16, 50: natos uberibus gravidis vitali rore rigabat, Cic. poët. Div. 1, 12, 20; cf.:(Romulus) cum esset silvestris beluae sustentatus uberibus,
id. Rep. 2, 2, 4:uberaque ebiberant avidi lactantia nati,
Ov. M. 6, 342:sua quemque mater uberibus alit,
Tac. G. 20.—Transf.A.Of the earth, the fruitful breast, etc.:B.alma tellus annuā vice mortalibus distenta musto demittit ubera,
Col. 3, 21, 3: ubera campi, id. poët. 10, 90. —A cluster or mass in the shape of an udder, of bees hanging from trees when swarming, Pall. Jun. 7, 6 and 9.—C.Richness, fruitfulness, fertility:2.quique frequens herbis et fertilis ubere campus,
Verg. G. 2, 185:divitis agri,
id. A. 7, 262:glebae,
id. ib. 1, 531:in denso non segnior ubere Bacchus,
id. G. 2, 275; cf.:pecorique et vitibus almis Aptius uber erit,
id. ib. 2, 234:vitis,
Col. 4, 27, 5:palmitis Etrusci,
Claud. B. G. 504.ūber, ĕris (abl. uberi;I.but ubere campo,
Col. 6, 27, 1), adj [1. uber; cf. ibid. II. C.], rich in something, full, fruitful, fertile, abundant, plentiful, copious, productive (class.; syn.: ferax, fertilis, fecundus).Lit.:II.seges spicis uberibus et crebris,
Cic. Fin. 5, 30, 91:messis,
Plaut. Rud. 3, 2, 23:fruges,
Hor. C. 4, 15, 5: itaque res uber fuit, antequam vastassent regiones, Cato ap. Prisc. p. 647 P.:Umbria me genuit terris fertilis uberibus,
Prop. 1, 22, 10; cf.:in uberi agro,
Liv. 29, 25, 12:uber solum,
Tac. H. 5, 6:(Neptunus) Piscatu novo me uberi compotivit,
Plaut. Rud. 4, 2, 6:onus,
id. Ps. 1, 2, 64; cf. Col. 6, 27: bellum, productive in booty, Just. 38, 7, 9: gravis imber et uber. copious, Lucr. 6, 290:guttae,
id. 1, 349:aquae,
Ov. M. 3, 31:aqua prolluens et uber,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 2, 3:rivi,
Hor. C. 2, 19, 10.— Comp.: agro bene culte nihil potest esse nec usu uberius nec specie [p. 1923] ornatius, Cic. Sen. 16, 57:neque enim robustior aetas Ulla nec uberior (aestate),
Ov. M. 15, 208:subtemen,
fuller, stouter, Plaut. Merc. 3, 1, 20.— Sup.:uberrimi laetissimique fructus,
Cic. N. D. 2, 62, 156.— With abl.:arbor ibi niveis uberrima pomis,
Ov. M. 4, 89:(Sulmo) gelidis uberrimus undis,
id. Tr. 4, 10, 3:uberrimus quaestus,
the most profitable, Ter. Eun. 2, 2, 22: equum nimis strigosum et male habitum, sed equitem ejus uberrimum et habitissimum viderunt, exceedingly stout, plump, or fat, Massur. Sabin. ap. Gell. 4, 20, 11.— With gen.:regio cum aeris ac plumbi uberrima, tum et minio,
Just. 44, 3, 4: frugum, Att. ap. Non. 498, 6.— Absol.:teneant uberrima Teucer Et Libys,
the most fruitful regions, Val. Fl. 1, 510.—Trop., full, rich, copious, esp. of style and language:1.hoc Periclem praestitisse ceteris dicit oratoribus Socrates, quod is Anaxagorae physici fuerit auditor, a quo censet eum uberem et fecundum fuisse,
Cic. Or. 4, 15:motus animi, qui ad explicandum ornandumque sint uberes,
id. de Or. 1, 25, 113:theses ad excitationem dicendi mire speciosae atque uberes,
Quint. 2, 4, 24.— Comp.:nullus feracior in eā (philosophiā) locus est nec uberior quam de officiis,
Cic. Off. 3, 2, 5; id. Div. 1, 3, 6:aut majore delectatione aut spe uberiore commoveri,
id. de Or. 1, 4, 13:quis uberior in dicendo Platone?
id. Brut. 31, 121:uberiores litterae,
id. Att. 13, 50, 1:Catoni seni comparatus C. Gracchus plenior et uberior,
Tac. Or. 18:haec Africanus Petreiusque pleniora etiam atque uberiora Romam ad suos perscribant,
Caes. B. C. 1, 53:tuasque Ingenio laudes uberiore canunt,
Ov. Tr. 2, 74:in juvenibus etiam uberiora paulo et paene periclitantia feruntur,
Quint. 11, 1, 32.— Sup.:doctissimi homines ingeniis uberrimis adfluentes,
Cic. de Or. 3, 15, 57 (dub.;bracketed by B. and K.): uberrima supplicationibus triumphisque provincia,
full of, id. Pis. 40, 97:uberrimae litterae,
id. Att. 4, 16, 13:nec decet te ornatum uberrimis artibus,
id. Brut. 97, 332:oratorum eā aetate uberrimus erat,
Tac. A. 3, 31 fin. —Hence, adv., used only in the comp. and sup.Lit., more fruitfully, more fully, more copiously or plentifully:2.uberius nulli provenit ista seges,
Ov. P. 4, 2, 12:flere uberius,
Cic. Phil. 2, 31, 77:mores mali quasi herba irrigua succreverunt uberrime,
most luxuriantly, Plaut. Trin. 1, 1, 9.—
См. также в других словарях:
MONS Capreoli — Montcaurel, locus castrumque Galliae, in pago Bononiensi, cum titulo Marchiae. Inter Philippi August. Vexillarios Milites Bononiae, Guilielmus de Montcaurel: et inter Milites Veliocassinos, Iohannes de Mont Cheurel numerantur, Hadr. Vales. Notit … Hofmann J. Lexicon universale
Bartonella — Taxobox color = lightgrey name = Bartonella regnum = Bacteria phylum = Proteobacteria classis = Alpha Proteobacteria ordo = Rhizobiales familia = Bartonellaceae genus = Bartonella genus authority = Strong et al., 1915 subdivision ranks = Species… … Wikipedia
Jean Capréolus — (also, Joannes or John Capreolus) (born c. 1380 in the diocese of Rodez, France; died in that city 6 April 1444) was a French Dominican theologian and Thomist.He is sometimes known as the Prince of the Thomists . His Four Books of Defenses of the … Wikipedia
Craterocephalus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Actinopterygii … Wikipedia
Lipoptena — cervi Scientific classification Kingdom: Animalia … Wikipedia
Lipopteninae — Taxobox | name = Lipopteninae image width = 220px image caption = Lipoptena cervi regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Insecta subclassis = Pterygota infraclassis = Neoptera superordo = Endopterygota ordo = Diptera subordo = Brachycera … Wikipedia
Фермы — (инж.) так назыв. основные связи, поддерживающие крышу здания или полотно моста. Соответственно этому различают стропильные и мостовые Ф. Прямая сплошная балка может перекрывать пространство лишь при ограниченной величине отверстия (деревянные и… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Atherinidae — Ährenfische Atherina hepsetus Systematik Klasse: Strahlenflosser (Actinopterygii) … Deutsch Wikipedia
Babesia — Babesien Babesien (Babesia) Systematik Stamm: Apicomplexa Klasse … Deutsch Wikipedia
Babesien — (Babesia) Systematik Stamm: Apicomplexa Klasse: Sporozoen (Sporozoa) … Deutsch Wikipedia
Hippoboscidae — Lausfliege Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Unterklasse: Flugin … Deutsch Wikipedia